Aankomst in Zuid Afrika

Na een vliegreis van 14 uur met een overstap in Dubai ben ik zaterdag om 11.30u geland in Kaapstad. Voor de landing hebben we een prachtig uitzicht op de bekende Tafelberg, de hele stad en Robbeneiland. Dit is het eiland waar Nelson Mandela 20 jaar gevangen heeft gezeten. Op het vliegveld staan Hanneke, Roxanne, Lieke en Sandra ons op te wachten met een mooi bord. Een heel fijn onthaal na zo’n lange reis. Met hun huurauto zijn we naar ons appartement gereden aan de kotzee road 17 in de wijk Observatory.
In het appartement aangekomen zie ik dat we een ruim huis hebben met 5 slaapkamers, een badkamer met bloemetjes tegels, een keuken met gele deurtjes, open haard en een tuin. De apparaten die we in huis hebben zijn echt Afrikaans want ze werken niet. Er staan een niet werkende tv, wasmachine en een droger.
De meiden hier hadden in ons welkomstweekend wat leuke dingen gepland en daarom zijn we op zaterdagavond naar een internationale rugbywedstrijd geweest tussen Zuid Afrika en Argentinië. Het was erg indrukwekkend zo’n groot publiek Afrikanen te zien vol nationale trots. De spelers en toeschouwers zingen allemaal uit volle borst het volkslied mee. Het volkslied wat er pas sinds 1994, na het opheffen van de apartheid is. Het volkslied wat ze nu hebben, is het strijdlied van de partij van Nelson Mandela. De wedstrijd is leuk om te volgen en Zuid Afrika wint met 27-6. Na een pizza te hebben gegeten, is het heerlijk om weer in een bed te slapen in plaats van een vliegtuigstoel.
Op zondag zijn we naar het strand gereden waar we uitzicht hebben op de Tafelberg. Vandaag ligt er een wolkendeken over de berg, dit wordt ook wel het ‘tafellaken’ genoemd. De berg is dan net niet helemaal zichtbaar. Ook het weer is vandaag anders dan gister. Guur, winderig en kouder. Maar met de rode golf die komende weken ons vervoermiddel wordt, kunnen we toch enigszins warm de stad verkennen. ’s Avonds gaan we bij de open haard zitten want door het enkel glas in het huis is het best koud. Maar het is ook wel gezellig en knus om op een halve meter afstand op de bank te zitten met z’n allen. Het is hier om 18.00 uur al donker dus het lijkt op een donkere koude winteravond. Daarom duiken we op tijd ons bed in om 7.00u weer uit de veren te kunnen.
Op maandagochtend begint de werkweek met een overleg in ons huis met Gillian, de projectleider vanuit de universiteit hier en Eugene onze begeleider in Nederland die deze week hier is.